Γουργουλιάνης: Από την μόλυνση στον ασυμπτωματικό (ασθενή)
Γράφει ο Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης – Καθηγητής Πνευμονολογίας
Στο διαθέσιμο σε όλους βικιλεξικό (https://el.wiktionary.org ), ο όρος “μόλυνση” παρουσιάζεται με τρείς σημασίες . Πρώτα στη βιολογία, σημαίνει την είσοδο σε ένα ζωντανό οργανισμό παθογόνων μικροοργανισμών, επίσης σημαίνει την ρύπανση, ή ακόμα μεταφορικά την πρόκληση αλλοίωσης σε ηθικό ή πνευματικό επίπεδο.
Με βάση την πρώτη σημασία, ο όρος “επαναμόλυνση” σημαίνει “την εκ νέου μόλυνση” πού όμως είναι εντελώς διαφορετικός όρος από την “επανανόσηση”, την απαραίτητη εμφάνιση “συμπτωμάτων”, δηλαδή ενδείξεων ήπιας ή σοβαρής ασθένειας. Στην πρόσφατη δημοσίευση https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35041796/ περιγράφεται ότι στα λοιμώδη νοσήματα, υπάρχει ακολουθία φάσεων , ξεκινώντας με την προσυμπτωματική, όπου ο εξεταζόμενος φέρει απλώς το παθογόνο, την συμπτωματική, αλλά και την μετασυμπτωματική που μπορεί να φέρει απλώς κομμάτια του αιτίου που προκάλεσε την μόλυνση .
Όμως, ενώ υπάρχουν βιβλιογραφικά δεδομένα για το χρονικό εύρος της κάθε φάσης, είναι διαφορετική η πιθανότητα εμφάνισης των σταδίων της παραπάνω ακολουθίας, γιατί η εκδήλωση ενός λοιμώδους νοσήματος εξαρτάται από το είδος του παθογόνου, σε συνδυασμό με την κατάσταση του εξεταζόμενου . Άρα είναι σαφές ότι ένα θετικό τεστ σημαίνει μόλυνση αλλά όχι υποχρεωτικά νόσο.
Με βάση τη δεύτερη σημασία του όρου μόλυνση , συνεχείς “επαναμολύνσεις” συμβαίνουν από τη ρύπανση του περιβάλλοντος σε όλους τους κατοίκους ιδιαίτερα των μεγαλουπόλεων, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί αντικείμενο καθημερινών τηλεοπτικών εκπομπών. Με βάση την τρίτη σημασία η μόλυνση που προκαλείται από τη σύγχυση στην χρήση των όρων “επαναμόλυνση”, “σύμπτωμα” , “νόσος” αλλά και “κρούσμα” , μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές αλλοιώσεις σε ηθικό αλλά και πνευματικό επίπεδο.