Πώς μιλάμε στα παιδιά για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη;

Ανείπωτη θλίψη, βαρύ πένθος και μια εθνική τραγωδία που δεν έχει προηγούμενο βιώνει η Ελλάδα από τη σύγκρουση τρένων στα Τέμπη. Μουδιασμένοι όλοι παρακολουθούμε τις εξελίξεις, μη μπορώντας να διανοηθούμε το μέγεθος της τραγωδίας, σκεπτόμενοι ότι μέσα σε αυτό το τρένο θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς, τα αγαπημένα μας πρόσωπα, η οικογένεια μας..

Τα παιδιά, θεατές και αυτά αυτής της τραγωδίας, ρωτάνε, παρατηρούνε και πολλές φορές εκφράζουν απορία για το τί έχει συμβεί. Πώς μπορούμε να μιλήσουμε στο παιδί για όλα αυτά που συμβαίνουν και πώς μπορούμε να το προσεγγίσουμε εξηγώντας του τέτοια τραγικά γεγονότα;

Αρχικά απαντάμε στο παιδί μόνο σε ό,τι μας ρωτάει, με λέξεις απλές και κατανοητές, χωρίς υπερβολικές πληροφορίες που ούτε αντιλαμβάνεται ούτε αντέχει.

Προσπαθούμε να ελέγξουμε και να περιορίσουμε την παρακολούθηση σκληρών εικόνων μέσω των ΜΜΕ και του διαδικτύου.

Δεν του λέμε ψέματα, ότι για παράδειγμα δεν υπήρχαν τραυματίες, αλλά εστιάζουμε σε ό,τι θα του δημιουργήσει αίσθημα ασφάλειας, ηρεμίας και αισιοδοξίας. Πείτε του ότι έγινε ένα σοβαρό ατύχημα με πολλούς τραυματίες αλλά υπάρχουν γιατροί και ειδικοί που είναι κοντά σε όποιον το χρειάζεται.

Αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες του παιδιού. Ακούμε τι θέλει να μάθει, τι το ανησυχεί, τι έχει στο μυαλό του. Δεν σπεύδουμε να του πούμε τι νιώθουμε εμείς.

Το ακούμε προσεκτικά και το κάνουμε να νιώθει άνετα με το να μας ρωτάει όποτε θέλει ό,τι θέλει.

Προσπαθούμε να ελέγξουμε τα δικά μας συναισθήματα πόνου, φόβου ή θυμού. Τα παιδιά χρειάζονται να βλέπουν από εμάς ψυχραιμία, αισιοδοξία και ηρεμία. Εκφράσεις όπως «δεν θα ξαναπάρουμε ποτέ μας τρένο, μπορεί να σκοτωθούμε» ή «δεν είμαστε ποτέ ασφαλείς σε οπουδήποτε μέσο» δεν πρέπει να ακούγονται μπροστά στο παιδί καθώς  μπορεί να δημιουργήσουν άγχη και έντονες φοβίες που θα το ταλαιπωρούν στο μέλλον. Τέτοιες συζητήσεις και ανησυχίες τις εκφράζουμε σε άλλους ενήλικες χωρίς να είναι παρόν το παιδί.

Το αφήνουμε να κλάψει εάν το νιώθει, να εκφραστεί όπως θέλει. Δεν ενοχοποιούμε τα συναισθήματά του, δείχνουμε ότι είμαστε εκεί για εκείνο.

Ας ευχηθούμε καλή δύναμη και κουράγιο στις οικογένειες των θυμάτων, οι σκέψεις μας είναι μαζί τους..

ΤΣΟΛΑΚΗ ΑΣΠΑΣΙΑ