Βουλιμία και Εγκυμοσύνη

Η νευρογενής βουλιμία ανήκει στο σύνολο των διαταραχών πρόσληψης της τροφής μαζί με τη νευρογενή ανορεξία και την υπερφαγική διαταραχή πρόσληψης τροφής και χρειάζεται να διαχωρίζεται από τη συναισθηματική υπερφαγία. Είναι σημαντικά συχνότερη στις γυναίκες νεότερης ηλικίας, σε σχέση με τους άντρες, και η συχνότητα εμφάνισής της στις Ευρωπαίες γυναίκες υπολογίζεται <1-2%. Αν προσπαθούσαμε να την περιγράψουμε, η βουλιμία είναι μια κατάσταση κατά την οποία υπάρχουν επεισόδια υπερκατανάλωσης τροφής τα οποία συνοδεύονται από μεθόδους κάθαρσης μέσω εμέτου, χρήσης φαρμάκων π.χ. διουρητικών, υπερβολικής αντισταθμιστικής άθλησης και εξαντλητικής δίαιτας.

Οι αιτίες της βουλιμίας, όπως και των υπολοίπων διαταραχών πρόσληψης της τροφής, είναι συνδυασμός παραγόντων γενετικής προδιάθεσης, οικογενειακής δυσλειτουργικότητας, ψυχικών νοσημάτων με επικρατέστερα την ιδεοψυχαναγκαστική και την οριακή διαταραχή προσωπικότητας, το άγχος, ακόμα και την κατάχρηση ουσιών. Ανεξαρτήτως όμως της αιτιολογίας, η βουλιμία μειώνει σημαντικά τη θρέψη της γυναίκας, την εκθέτει απέναντι σε διατροφικές ελλείψεις και δυσκολεύει σοβαρά την καθημερινότητά της.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κεντρικό ρόλο στη βουλιμία, καθώς και στις υπόλοιπες διαταραχές πρόσληψης της τροφής, παίζει η πεποίθηση για την εικόνα σώματος. Η κύηση είναι μια περίοδος όπου υπάρχουν έντονες και γρήγορες αλλαγές του γυναικείου σώματος καθώς και των διατροφικών συνηθειών με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πιθανότητα πυροδότησης ή επιδείνωσης της βουλιμικής διαταραχής ή οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων προϋπάρχει. Στο σύνολό τους, οι διαταραχές πρόσληψης της τροφής κατά την κύηση υπολογίζονται στο 7,5% ενώ Ευρωπαϊκά δεδομένα αναφέρουν 5% συχνότητα εμφάνισης της βουλιμίας στην κύηση. Η πολυπλοκότητα της φύσης των διαταραχών πρόσληψης τροφής αποτελεί βασικό λόγο για τον οποίο μια βουλιμική συμπεριφορά κατά την κύηση μπορεί και να αποκρυφθεί με αποτέλεσμα να μεταβάλλει την εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Μια ενεργή βουλιμική συμπεριφορά κατά την κύηση φαίνεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο αποβολής και πρόωρου τοκετού έως και 40%. Εκτός από τις άμεσες επιπτώσεις στο αποτέλεσμα της κύησης, οι διαταραχές πρόσληψης της τροφής έχουν και επιγενετικό αποτύπωμα στην υγεία του παιδιού, μετέπειτα στη ζωή του. Με απλά λόγια, η μειωμένη παροχή θρεπτικών συστατικών κατά την ενδομήτριο ζωή η οποία ισοδυναμεί με στρες του εμβρύου, μπορεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για εμφάνιση παχυσαρκίας και καρδιομεταβολικών νοσημάτων στην ενήλικη ζωή.

Φυσικά, υπάρχουν και τα καλά νέα, όπου βάσει νεότερων δεδομένων, γνωρίζουμε ότι η κύηση μπορεί να αποτελέσει από μόνη της βασικό λόγο ύφεσης των βουλιμικών επεισοδίων κυρίως λόγω του ισχυρού αισθήματος διαφύλαξης ασφάλειας του εμβρύου, των ενδοκρινικών αλλαγών οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν θετικά την ικανότητα ελέγχου της τροφής της εγκύου αλλά και επειδή το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον γίνεται περισσότερο υποστηρικτικό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν δεδομένα από μεγάλες μελέτες όπου φαίνεται ότι έγκυες με χρόνια διαταραχή πρόσληψης της τροφής  είχαν την ίδια διατροφική πρόσληψη στο τρίτο τρίμηνο κύησης με γυναίκες που δεν είχαν εμφανίσει ποτέ κάποια διαταραχή πρόσληψης της τροφής και πιο συγκεκριμένα εκείνες με βουλιμικό ιστορικό εμφάνιζαν αυξημένες προσλήψεις φυλλικού οξέος, ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμίνης C, πιθανόν λόγω προτίμησης φυτικής τροφής. Αν και υπάρχουν επιστημονικές ενδείξεις για πιθανή ύφεση των διαταραχών πρόσληψης τροφής στην κύηση, η λοχεία αποτελεί περίοδο σοβαρής έξαρσης.

Σχετικά με τη διατροφική αντιμετώπιση της βουλιμίας και αν αυτή είναι εφικτή στην κύηση, η απάντηση φαίνεται να είναι πολύ συγκεκριμένη. Καταρχάς, πριν γίνει οποιαδήποτε διατροφική παρέμβαση είναι σημαντικότατο να υπάρχει αναγνώριση της συμπεριφοράς από τον ειδικό και να γίνεται σωστός εντοπισμός. Η οποιαδήποτε διατροφική παρέμβαση δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνη της, αν δεν υπάρχει ταυτόχρονη ψυχιατρική και ψυχολογική υποστήριξη. Αμιγώς, σε ό,τι αφορά στη διατροφική αντιμετώπιση, χρειάζεται επικέντρωση στην αποκατάσταση ενός γευματικού μοτίβου-ρουτίνας, αποφυγή των καθαρτικών συμπεριφορών και ενίσχυση της διατροφικής πρόσληψης της μητέρας-εμβρύου. Όλα αυτά όμως, φαίνεται ότι είναι σημαντικό να συμβούν και να καλλιεργηθούν ιδανικά πριν την κύηση.

Απόψεις και άλλες δηλώσεις που εκφράζονται από χρήστες και τρίτα μέρη (π.χ., επιστημονικούς συνεργάτες) είναι αποκλειστικά δικές τους και δεν αποτελούν απόψεις της Frezyland by Frezyderm. Την ευθύνη για περιεχόμενο που δημιουργείται από τρίτα μέρη φέρουν αποκλειστικά τα μέρη αυτά.

πηγή frezyland