Συχνότεροι τραυματισμοί ώμου σε ρίπτες αθλητές: Αιτίες και τρόποι αντιμετώπισης

Η κίνηση ρίψης πάνω από το κεφάλι, ασκεί εξαιρετικά υψηλές δυνάμεις και πιέσεις στον ώμου. Στους αθλητές ρίψεων, αυτές οι έντονες καταπονήσεις επαναλαμβάνονται πολλές φορές και μπορεί να οδηγήσουν σε ένα ευρύ φάσμα τραυματισμών από υπέρχρηση ή καταπόνηση.

Αν και αυτοί οι τραυματισμοί στον ώμο εμφανίζονται συχνότερα στους ρίπτες του μπέιζμπολ, μπορούν να παρατηρηθούν σε κάθε αθλητή που συμμετέχει σε αθλήματα που απαιτούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις πάνω από το κεφάλι, όπως το βόλεϊ, το τένις και ορισμένα αγωνίσματα στίβου.

Ανατομία του ώμου

Πριν εξετάσουμε τους συχνότερους τραυματισμούς του ώμου στους ρίπτες, θα κάνουμε μία μικρή εισαγωγή για τον ώμο. Ο ώμος θεωρείται μία από τις πιο περίπλοκες και σύνθετες αρθρώσεις στο ανθρώπινο σώμα. Αποτελείται από τρεις επιμέρους αρθρώσεις που συνδέουν πέντε οστά. Χάρη σε αυτήν την ιδιαίτερη ανατομία του, ο ώμος έχει το μεγαλύτερο εύρος κίνησης έναντι οποιασδήποτε άλλης άρθρωσης στο σώμα μας.

Προκειμένου η άρθρωση να κινείται ομαλά και χωρίς πόνο, ένα σύστημα συνδέσμων και μυών σταθεροποιεί τις αρθρώσεις και τα οστά και διατηρεί τον ώμο στη θέση του. Αυτή η σύνθετη  ανατομία καθιστά την άρθρωση του ώμου επιρρεπή σε τραυματισμούς και πόνο.

Συχνότεροι τραυματισμοί ώμου στους ρίπτες αθλητές

Βλάβη SLAP (Superior Labrum Anterior to Posterior)

Τι είναι η βλάβη SLAP;

Ο επιχείλιος χόνδρος είναι ένας δακτύλιος από πυκνό χόνδρινο συνδετικό ιστό. Βρίσκεται γύρω από την ωμογλήνη και αυξάνει το βάθος της άρθρωσης, ενισχύοντας την σταθερότητα του ώμου. Στο άνω τμήμα του επιχείλιου χόνδρου καταφύεται η μακρά κεφαλή του τένοντα του δικέφαλου. Η βλάβη SLAP είναι μια παθολογική κατάσταση όπου το άνω τμήμα του επιχείλιου χόνδρου αποκολλάται από την ωμογλήνη.

Διάγνωση Βλάβης SLAP

Η διάγνωση συνήθως γίνεται με την κλινική εξέταση. Τις περισσότερες φορές χρειάζεται και η απεικόνιση της βλάβης με μαγνητική αρθρογραφία (μαγνητική τομογραφία με έγχυση σκιαγραφικού στην άρθρωση).

Αντιμετώπιση Βλάβης SLAP

Για τους αθλητές συνιστάται η χειρουργική αντιμετώπιση, ώστε να πετύχουμε πλήρη και ταχεία αποκατάσταση. Η επιλογή της επέμβασης, συρραφή ή διατομή του τένοντα (τενοτομή ή τενόδεση) και της ανατομικής περιοχής που θα γίνει η τενόδεση (μέσα στην άρθρωση ή στο άνω τμήμα του βραχιονίου), εξαρτάται από το προφίλ του αθλητή. Με τις μοντέρνες χειρουργικές τεχνικές και με ένα αυστηρό μετεγχειρητικό πρωτόκολλο αποκατάστασης που περιλαμβάνει φυσιοθεραπεία και ενδυνάμωση των μυών του ώμου, πετυχαίνουμε πλήρη αποκατάσταση και ταχεία επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες.

Τενοντίτιδα δικεφάλου (Biceps Tendinitis)

Τι είναι η τενοντίτιδα δικεφάλου;

Η τενοντίτιδα δικεφάλου αφορά τη φλεγμονή του κεντρικού τένοντα του δικεφάλου, που ονομάζεται μακρά κεφαλή. Προκαλείται συνήθως από εκφύλιση του τένοντα, η οποία στην περίπτωση των αθλητών προκύπτει από την υπέρχρηση λόγω επαναλαμβανόμενων κινήσεων.

Πως γίνεται η διάγνωση της τενοντίτιδας δικεφάλου;

Η διάγνωση γίνεται με τη λήψη του ιατρικού ιστορικού και την κλινική εξέταση του ώμου. Η διενέργεια ειδικών κλινικών δοκιμασιών και ο συνολικότερος έλεγχος της κινητικότητας του ώμου βοηθούν στην επιβεβαίωση της πάθησης. Ενδέχεται και σε αυτή την περίπτωση να χρειαστεί απεικόνιση με μαγνητική τομογραφία για επιβεβαίωση της πάθησης.

Αντιμετώπιση τενοντίτιδας δικεφάλου

Στην περίπτωση των αθλητών που στόχος είναι η άμεση και αποτελεσματική επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες, προτείνεται η χειρουργική αντιμετώπιση. Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την αρθροσκόπηση του ώμου και την τενοτομή ή τενόδεση της μακράς κεφαλής του δικεφάλου.

Ρήξη Στροφικού Πετάλου

Τι είναι η ρήξη στροφικού πετάλου;

Το στροφικό πέταλο είναι μια ομάδα μυών και τενόντων που δίνει στον ώμου την δυνατότητα άρσης του χεριού και κίνησης προς όλες τις κατευθύνσεις. Η ρήξη στροφικού πετάλου του ώμου προέρχεται κυρίως από την έντονη καταπόνηση των τενόντων του ώμου στους αθλητές και αποτελεί μια κοινή αιτία πόνου και δυσλειτουργίας της συγκεκριμένης άρθρωσης.

Πως γίνεται η διάγνωση της ρήξης στροφικού πετάλου;

Η διάγνωση και εδώ πραγματοποιείται κυρίως με την λήψη ιστορικού και την κλινική εξέταση. Μετά την ολοκλήρωση της κλινικής εξέτασης, ο θεράπων ιατρός θα αποφασίσει εάν απαιτείται μαγνητική τομογραφία (MRI) ή/και υπέρηχος, ώστε να επιβεβαιωθεί η πάθηση και να προσδιοριστεί η βαρύτητά της.

Αντιμετώπιση ρήξης στροφικού πετάλου

Η χειρουργική αντιμετώπιση πραγματοποιείται με την αρθροσκοπική μέθοδο, ώστε να γίνει η επανακαθήλωση του τένοντα στην ανατομική του θέση με τη βοήθεια οστικών αγκυρών. Ενίοτε οι πολύ μεγάλες, μαζικές ρήξεις του στροφικού πετάλου μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης της άρθρωσης (ανάστροφη αρθροπλαστική ώμου) ή χρήση ειδικών τενοντίων μοσχευμάτων.

Αστάθεια Ώμου

Τι είναι η αστάθεια ώμου;

Η αστάθεια του ώμου είναι μία κατάσταση που εμφανίζεται όταν οι μύες, οι τένοντες, τα οστά και οι σύνδεσμοι που περιβάλλουν τον ώμο δεν συνεργάζονται αρμονικά, ώστε να εξασφαλίσουν τη σταθερότητα της άρθρωσης. Η αστάθεια του ώμου προκύπτει συνήθως σε αθλητές που ασκούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις του χεριού πάνω από το ύψος του κεφαλιού, καθώς και σε αυτούς που έχουν υποστεί επανειλημμένα επεισόδια εξαρθρήματος ώμου.

Πως γίνεται η διάγνωση της αστάθειας ώμου;

Στην κλινική εξέταση ο θεράπων ιατρός θα προσδιορίσει το βαθμό της αστάθειας καθώς και την αιτία της. Η μαγνητική τομογραφία χρειάζεται στις περισσότερες περιπτώσεις για την καλύτερη δυνατή διάγνωση και την κατάλληλη επιλογή χειρουργικής τεχνικής.

Αντιμετώπιση αστάθειας ώμου

Στην επιλογή της κατάλληλης χειρουργικής τεχνικής για την αντιμετώπιση της αστάθειας του ώμου μεγάλο ρόλο παίζει το προφίλ του ασθενούς. Πιο συγκεκριμένα, από τον θεράποντα ιατρό θα ληφθούν υπόψη το είδος του αθλήματος που κάνει, ο αριθμός των εξαρθρημάτων και η ηλικία που συνέβει το πρώτο εξάρθρημα. Συνήθως όταν ο αριθμός των εξαρθρημάτων είναι μικρός και η ηλικία του ασθενούς είναι επίσης μικρή τότε η κατάλληλη χειρουργική αντιμετώπιση είναι η αρθροσκοπική επιδιόρθωση της βλάβης Bankart. Στην περίπτωση που τα επανειλημμένα εξαρθρήματα έχουν οδηγήσει σε οστική απώλεια, είτε στην πλευρά της ωμογλήνης, είτε στην πλευρά της κεφαλής του βραχιονίου, τότε η ανοιχτή χειρουργική θεραπεία είναι η κατάλληλη μέθοδος αντιμετώπισης.

Συνοψίζοντας, η καθημερινότητα ενός αθλητή είναι ιδιαίτερα απαιτητική. Η έντονη χρήση των χεριών του εγκυμονεί πάντα τον κίνδυνο του τραυματισμού. Γι’ αυτό, πρέπει να γνωρίζει καλά το σώμα του και να μην αφήνει οποιαδήποτε ενόχληση να περνά απαρατήρητη. Σε κάθε ενόχληση ή τραυματισμό, θα πρέπει να απευθύνεται άμεσα στο θεράποντα χειρουργό ορθοπαιδικό του, ώστε να βρίσκουν μαζί την κατάλληλη λύση στο πρόβλημα του.

ΒΕΝΟΥΖΙΟΥ ΑΑΡΩΝ